Op 19 april 1945 is het Polizeiliches Durchgangslager Amersfoort, het beruchte Kamp Amersfoort, door de geallieerden bevrijd. In het kamp hebben gedurende de oorlog ongeveer 35.000 gevangenen korte of lange tijd verbleven.
De gedenkplaats van Kamp Amersfoort wordt grondig verbouwd. In het nieuwe museum is ruimte voor een Fotomonument. Het plan is om door middel van deze fotowand de gevangenen zichtbaar te maken, hen letterlijk en figuurlijk een gezicht te geven door van hun een afbeelding op te nemen. Waarschijnlijk is niet van iedere gevangene een foto beschikbaar maar we willen alles opnemen wat er aan foto’s of tekeningen nog vindbaar is.

Dit is waar u als historische kring of vereniging in beeld komt. We willen u vragen of u in het bezit bent van afbeeldingen van gevangenen van Kamp Amersfoort of u ons wilt helpen om foto’s van gevangenen uit uw gemeente te verzamelen of dat u ons in contact kan brengen met personen die mogelijk een foto bezitten. We denken hierbij aan nabestaanden of familieleden.

We willen graag een naamsvermelding, geboortedatum en eventueel de tijd van het verblijf in Kamp Amersfoort erbij ontvangen.

U kunt rekenen op onze eeuwige dankbaarheid als u ons kan helpen zoveel mogelijk gevangenen aan de vergetelheid te onttrekken.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met ondergetekende (Leen Bogers, leen@kampamersfoort.nl) of met ons fototeam (foto@kampamersfoort.nl). Neemt u ook eens een kijkje op de projectwebsite www.geefgevangeneneengezicht.nl.

Bij voorbaat dank voor de moeite die u doet!

Met vriendelijke groet,

Willemien Meershoek, directeur

Remco Reiding, projectleider

Leen Bogers, onderzoeker fotoproject

Door Ruut Wegman

Op 25 april jongstleden kreeg ik een email van mevrouw Rolien Hadders uit Wageningen, waarin zij mij twee foto’s stuurde van een 17e-eeuws zwaard dat zij bewaarde in een oude dekenkist. Het “zwaard van Berend Bommel”, zoals het voor haar altijd heette, kwam van haar grootouders Jan en Aaltje Hadders-ter Wisch uit Valthermond. Zij wist alleen van het zwaard dat het was opgeploegd, zij dacht in het begin van de vorige eeuw. Pas toen zij zich verdiepte in de geschiedenis van Westerwolde, waar de familie van haar grootmoeder van oudsher gronden bezat, realiseerde zij zich dat het zwaard misschien wel daar vandaan kwam. Daarnaast lag Valthermond in het Valtherveen, een in de 17e eeuw voor soldaten ontoegankelijk veen, dat pas in de tweede helft van de 19e eeuw is ontgonnen.

Het zwaard van ‘Berend Bommel’.

Inscriptie op het zwaard: ME FECIT SALINGEN (Solingen heeft mij gemaakt).

Ze gaf mij het zwaard diezelfde avond mee en zei dat ze het aan de Historische Vereniging Westerwolde wilde schenken. De volgende dag heb ik in Wedde het zwaard aan de voorzitter van de Historische Vereniging, Jochem Abbes, overhandigd. Hierbij was ook Henny Groenendijk, oud archeoloog van de provincie Groningen, aanwezig. Hij vertelde dat het om een 16e of 17e-eeuwse houwdegen gaat.
Volgens hem, doet de perfecte staat van het wapen vermoeden dat het niet kan zijn opgeploegd, maar dat het op een andere manier in het bezit van de familie Ter Wisch moet zijn gekomen. Helaas is dat niet meer te achterhalen. Jochem Abbes gaat nu contact opnemen met dr. Wolfgang Jahn, directeur van het Ostfriesisches Landesmuseum Emden en specialist op het gebied van 16e en 17e-eeuwse wapens, in de hoop dat hij meer kan vertellen over de datering, maker en herkomst van het zwaard.

Ruut Wegman met het zwaard van ‘Berend Bommel’.

Een foto-impressie van deze bijeenkomst in d’ Ekkelkamp in Onstwedde.